Rodział 8.

Usłyszałam jak ktoś otwiera drzwi do mojego pokoju. Myślałam, że to znowu Lou chce mnie  obudzić, więc nie robiłam sobie nic z tego i chciałam dalej spać.
-Sto lat! - usłyszałam krzyk i gwałtownie zerwałam się z łóżka, lądując na podłodze.
- Wszystkiego najlepszego, niezdaro.- zaśmiał się Lou i wyciągnął w moją stronę rękę by pomóc mi wstać.
-Debil.- zaśmiałam się gdy się podniosłam.
-No kochanie, pomyśl życzenie.- powiedziała mama trzymając w rękach  tort.
Zamknęłam oczy, pomyślałam wyjątkowe życzenie i zdmuchnęłam co do jednej świeczki. Wszyscy zaczęli mi bić brawo, na co ja się szeroko uśmiechnęłam.
Podszedł do mnie Louis i mocno mnie przytulił.
-Wszystkiego najlepszego mała.
-Nie jestem już wcale taka mała- zaśmiałam się odwzajemniając jego uścisk.
Louis wyjął z kieszeni małe, czerwone pudełeczko i wręczył mi je. Otworzyłam je i ujrzałam śliczną, srebrną bransoletkę z zawieszką w kształcie serca, na której był napis: " L+L=BFF".
-Ooo. Louis!- uściskałam go jeszcze raz. - Dziękuję, jest piękna. - chwilę później bransoletka znalazła się na moim nadgarstku. Wyglądała cudownie. Nie mogłam się na nią napatrzeć.
-A to od nas- Niall i Liam wręczyli mi dość spore pudełko zapakowane w kolorowy, ozdobny papier, które szybko otworzyłam. W środku znajdował się biały tablet Apple. Nie zdążyłam nic powiedzieć bo uprzedził mnie Niall :
-Mam nadzieję że Ci się podoba. Może Ci się przydać skoro twój laptop został "uszkodzony"
-Niall! Zamknij się!- starał się uciszyć go Liam.
-Co? Jak to mój laptop został uszkodzony?!- podniosłam głos.- Co z nim zrobiliście?
-Za dużo mówisz. Obeszłoby się bez tego.- Liam skierował słowa do Niall'a.- No bo wiesz.. Ymmm.. Taki mały wypadek.. Spadł na podłogę... -jąkał się a ja powoli zbliżałam się w jego stronę. Gdy to zauważył zaczął się cofać do tyłu. -To wina Niall'a... Nie złość się, masz dziś urodziny.. Wszystkiego najlepszego.. Wiesz, że Cię kocham...? Aaaaa!- zaczęłam go gonić po całym pokoju.
-To Niall!- krzyczał cały czas.
W końcu dogoniłam go i mocno przytuliłam. Wyraz jego twarzy był bezcenny.
-Żyje !- uśmiechnął się i przytulił mnie.-Przepraszamy.- dodał.
-Nic się nie stało- zaśmiałam się.- Dziękuję.
Ludzie w pokoju pewnie mieli niezły ubaw. Musiało to wyglądać komicznie.
-No to teraz moja kolej- odezwał się Harry i podszedł do mnie bliżej. Wręczył mi granatowe pudełeczko, w którym znajdował się naszyjnik.
-Jest śliczny.- Uśmiechnęłam się i przytuliłam chłopaka a on pocałował mnie w policzek.- Dziękuję- dodałam.
-Zostałem jeszcze ja. - odezwał się Zayn.- A więc, ja będę oryginalny i prezent dam Ci dopiero na imprezie.-uśmiechnął się.
-Jakiej imprezie? -zapytałam mrużąc oczy.
-Z okazji twoich urodzin. Wszystkiego najlepszego.- przytulił mnie. - Wpadniemy po Ciebie o 8.


To będą najlepsze urodziny w moim życiu. Z tymi ludźmi, nie mogłam sobie wymarzyć lepszych.
-Lea !- zawołała mnie moja rodzicielka. Szybko zeszłam na dół.
-Tak?
-Mamy dla Ciebie prezent.- powiedziała dając ojcu znak kiwając głową. Wtedy on wyjął z kieszeni kluczyki i wręczył mi je.
-Ale.. Ale.. Co ?- zaczęłam się jąkać.
-No wyjdź w końcu  przed dom.  - uśmiechnęła się mama.
Szybko wybiegłam i ujrzałam samochód.-Mini Cooper- powiedziałam pod nosem.
-Dziękuję.- zaczęłam skakać z radości. W końcu mam swój własny samochód.
-Uuu.. szalejesz.- usłyszałam głos Louisa. Stał na swoim balkonie.- Tylko nikogo nie pozabijaj.- zaśmiał się.

Do imprezy zostały cztery godziny. Niby dużo czasu, ale z moim zapłonem to nigdy nic nie wiadomo.
Wzięłam długą i gorącą kąpiel. Wysuszyłam włosy i zostawiłam je rozpuszczone. Zrobiłam makijaż i założyłam wcześniej wybraną sukienkę . "To będzie najlepszy wieczór w moim życiu" powtarzałam sobie w myślach.
Usłyszałam dzwonek do drzwi. Spojrzałam na zegarek, była już 8. Zeszłam na dół i ujrzałam piątkę chłopaków. Louis otworzył buzię żeby coś z komentować.
-Nic nie mów.- nie dałam mu dojść do słowa.
-Chciałem powiedzieć że bardzo ładnie wyglądasz.- uśmiechnął się uroczo.
-Aaa.. No to mów.- zaśmiałam się.
-Bardzo ładnie wyglądasz.- powtórzył.
-Tylko uważaj na siebie. Nie upij się za bardzo.- krzyknęła mama gdy już wychodziliśmy z domu.
Weszliśmy do czarnej limuzyny i ruszyliśmy.. Właściwie to nawet nie wiem gdzie.. 


_________________________________________
I jest w końcu kolejny rozdział :). Jeszcze raz przepraszam że tak rzadko dodaje te rozdziały, ale każdy wie jak to jest pod koniec roku szkolnego ;)
Mam nadzieję że rozdział się spodoba ;D